Φανταστείτε μια πόλη όπου άγριες συμμορίες –θα μπορούσαμε να τις ονομάσουμε maras- συγκρούονται όλη μέρα για ένα κομμάτι της πίττας του εμπορίου ναρκωτικών ουσιών και που οι αρχηγοί τους δίνουν κανονικά συνεντεύξεις τύπου στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Οι αστυνομικοί κυκλοφορούν πάντα με καλυμμένα πρόσωπα, ακόμα και όταν δεν επιχειρούν εφόδους, από τον φόβο αντιποίνων.
Αλλά και οι περιπολίες τους στους δρόμους κάθε άλλο παρά ασφάλεια εμπνέουν στους κατοίκους της πόλης, αφού είναι κοινό μυστικό η συνεργασία-χρηματοδότηση αρκετών αστυνομικών από τους εμπόρους ναρκωτικών. Στους δρόμους τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι χωρίς πινακίδες και σχεδόν πάντα με φιμέ τζάμια. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μιλούν για τον τελευταίο φόνο της πόλης και έξω από τα εργοστάσια κατασκευής της νέας σειράς σορτς Fruit of the Loom και των T-shirts New Balance, δεν κυκλοφορεί ψυχή. Σε κάθε δρόμο και στενό, κακοποιοί γεμάτοι τατουάζ επιβάλλουν στους ιδιοκτήτες των σπιτιών και των επιχειρήσεων «φόρο προστασίας» και οι επιλογές είναι δύο: Είτε το πληρώνεις, είτε πεθαίνεις… Έτσι απλά. Εδώ δεν γίνονται διαπραγματεύσεις.
Τα θύματα είναι μηχανικοί, φοιτητές, αγρότες, δημοσιογράφοι, οδηγοί λεωφορείων, επιχειρηματίες, δικηγόροι, δικαστές, εισαγγελείς. Εννοείται πως όποιος προσπαθήσει να αντισταθεί έχει κλείσει ραντεβού με τον Άγιο Πέτρο εις τους ουρανούς. Τελευταία υπόθεση φόνου, αυτή ενός εισαγγελέα που τόλμησε να ερευνήσει λογαριασμούς για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και ενός δικηγόρου που ερευνούσε κλοπές αυτοκινήτων. Δεν πρόκειται για ταινία του Χόλιγουντ αλλά για την αβάσταχτη πραγματικότητα της πόλης Σαν Πέδρο Σούλα στην Ονδούρα, της πιο φονικής πόλης σε όλον τον κόσμο. Βάσει των τελευταίων στατιστικών, στο Σαν Πέδρο του 1 εκατομμυρίου κατοίκων σκοτώνονται κάθε χρόνο 187 άτομα ανά 100.000. Το 97% των φόνων δεν εξιχνιάζεται ποτέ.
Να σημειωθεί ότι πρόκειται για τα υψηλότερα μεγέθη παγκοσμίως για περιοχή που δεν αποτελεί εμπόλεμη ζώνη. Ο μη κυβερνητικός οργανισμός Citizen Council for Public Safety and Criminal Justice του Μεξικό που διεξάγει έρευνες για το οργανωμένο έγκλημα, αναφέρει πως η πόλη Σαν Πέδρο Σούλα της Ονδούρας κρατά σταθερά τα πρωτεία από το 2011 έως σήμερα, καθώς πρόκειται για σημαντικό σταθμό των Μεξικάνων διακινητών ναρκωτικών.
«Ο ίδιος ο Σατανάς μένει εδώ στο Σαν Πέδρο. Οι άνθρωποι εδώ σκοτώνονται σαν να μην είναι τίποτα περισσότερο από κοτόπουλα» τονίζει ο Λούκας, εργάτης σε γραφείο τελετών της πόλης, σε ανταποκριτή της εφημερίδας The Guardian. Η εποχή όπου οι άνθρωποι πέθαιναν από φυσικά αίτια μοιάζει πλέον τόσο μακρινή για τον Λούκας και τους κατοίκους της πόλης Σαν Πιέδρο Σούλα. «Αυτό είναι πια σπάνιο. Βλέπουμε συχνά ανθρώπους με 6 ή και 10 τρύπες από σφαίρες στο σώμα και σώματα διαμελισμένα ή αποκεφαλισμένα».
Η βία έκανε την εμφάνισή της στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και από τότε αυξάνεται σταθερά. Κύρια αιτία είναι η επιλογή της Ονδούρας από τους εμπόρους ναρκωτικών της Νότιας Αμερικής ως βασική οδός μεταφοράς του εμπορεύματος προς τις ΗΠΑ. Περίπου το 80% της κοκαϊνης με παραλήπτες στις ΗΠΑ, περνά μέσα από την Ονδούρα, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εσωτερικών. Αν σε αυτόν τον παράγοντα προσθέσουμε την εύθραυστη πολιτική κατάσταση της χώρας, την μεγάλη διείσδυση του οργανωμένου εγκλήματος παντού, τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς, την ατιμωρησία και την φτώχεια, τότε δεν είναι να απορεί κανείς για το πώς κατέληξε το Σαν Πέδρο Σούλα σε αυτή την κατάσταση που σαφώς δεν είναι μοναδική. Η πρωτεύουσα της Ονδούρας κατέχει την 4 θέση στην λίστα με τις πιο επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Βίας του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Ονδούρας, σε όλη αυτή την χώρα της Κεντρικής Αμερικής των 7,5 εκατομμύριων κατοίκων, δολοφονούνται σε ετήσια βάση 86 κάτοικοι ανά 100.000 (στην Βενεζουέλα ο σχετικός δείκτης είναι 56, στις ΗΠΑ 5 και στην Βρετανία 1).
Η εκτός ελέγχου βία και η απουσία δικαιοσύνης έχει αναγκάσει τους ανθρώπους εκεί να πάρουν το νόμο στα χέρια τους. «Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν που να απευθυνθούν για προστασία τότε η πρώτη σκέψη που έρχεται είναι η εξής: Που θα βρω μεγαλύτερο όπλο;» υπογραμμίζει μέλος της Citizen Council for Public Safety and Criminal Justice. Όσοι δεν αντέχουν άλλο αυτή την κατάσταση που είναι και οι περισσότεροι, προσπαθούν να φύγουν μακριά από την χώρα. Πρώτη επιλογή το Μεξικό, οι ΗΠΑ ή και πιο μακριά.
«Πονοκέφαλος» για τις ΗΠΑ
Η περίπτωση της Ονδούρα προκαλεί «οξείς πονοκεφάλους» στην αμερικανική κυβέρνηση από πολλές σκοπιές. Τόσο από την πλευρά των ναρκωτικών που οδηγούνται μέσω Ονδούρας στις ΗΠΑ, όσο και από τους παράνομους μετανάστες που προσπαθούν να μπουν στην χώρα για να ζητήσουν άσυλο. Ο αυξημένος κατά δεκάδες χιλιάδες αριθμός ασυνόδευτων παιδιών και παιδιών με τους γονείς τους από την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και την Γουατεμάλα που πέρασαν το περασμένο καλοκαίρι τα νοτιοδυτικά σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, οδήγησε την κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα στην υιοθέτηση μιας αυστηρότερης πολιτικής για τους μετανάστες από αυτές τις χώρες προκειμένου να αναχαιτιστεί το ολοένα αυξανόμενο ρεύμα ανθρώπων που ζητά άσυλο. Για πρώτη φορά από το 2009, λοιπόν, οι οικογένειες με παιδιά από τις παραπάνω τρεις χώρες παραμένουν σε κέντρα κράτησης.
Λατινική Αμερική και εγκληματικότητα πάνε πακέτο
Περισσότερο από το 80% των 50 πιο επικίνδυνων πόλεων στον κόσμο βρίσκεται στην Λατινική Αμερική. Και οι αιτίες δεν διαφοροποιούνται ιδιαίτερα από την περίπτωση του Σαν Πέδρο Σούλα. Η «χρυσή τριάδα», λοιπόν, διαμορφώνεται ως εξής κατά την μεξικανική δεξαμενή σκέψης CCPSCJ : Πίσω από το Σαν Πέδρο βρίσκεται το Καράκας (Βενεζουέλα) με 134 φόνους ανά 100.000 κατοίκους και ακολουθεί το Ακαπούλκο ( Μεξικό) με 113 φόνους ανά 100.000 κατοίκους. Σε επίπεδο κρατών, η Βραζιλία είναι η χώρα με τις περισσότερες βίαιες πόλεις (16) και ακολουθεί το Μεξικό (9), η Κολομβία (6), η Βενεζουέλα (5) και οι ΗΠΑ (4). Αυτό που είναι άξιο λόγου, όσον αφορά τις ΗΠΑ, είναι ότι στις τέσσερις δικές της φονικές πόλεις περιλαμβάνονται το Ντιτρόιτ, η Νέα Ορλεάνη, η Βαλτιμόρη και το Σεντ Λούις. Ειδικά για το Ντιτρόιτ να υπενθυμίσουμε ότι κάποτε ήταν η Μέκκα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Η κρίση των «Τριών Μεγάλων» (General Motors, Chrysler, Ford) και η απόφαση για την ριζική αναδιάρθρωσή τους στα τέλη της δεκαετίας του 2000 μετέτρεψε το Ντιτρόιτ στην σημερινή πόλη-φάντασμα-κέντρο εγκληματικότητας όπου κάθε χρόνο 47 άνθρωποι ανά 100.000 αναχωρούν βίαια για τον άλλο κόσμο.
Τα θύματα είναι μηχανικοί, φοιτητές, αγρότες, δημοσιογράφοι, οδηγοί λεωφορείων, επιχειρηματίες, δικηγόροι, δικαστές, εισαγγελείς. Εννοείται πως όποιος προσπαθήσει να αντισταθεί έχει κλείσει ραντεβού με τον Άγιο Πέτρο εις τους ουρανούς. Τελευταία υπόθεση φόνου, αυτή ενός εισαγγελέα που τόλμησε να ερευνήσει λογαριασμούς για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και ενός δικηγόρου που ερευνούσε κλοπές αυτοκινήτων. Δεν πρόκειται για ταινία του Χόλιγουντ αλλά για την αβάσταχτη πραγματικότητα της πόλης Σαν Πέδρο Σούλα στην Ονδούρα, της πιο φονικής πόλης σε όλον τον κόσμο. Βάσει των τελευταίων στατιστικών, στο Σαν Πέδρο του 1 εκατομμυρίου κατοίκων σκοτώνονται κάθε χρόνο 187 άτομα ανά 100.000. Το 97% των φόνων δεν εξιχνιάζεται ποτέ.
Να σημειωθεί ότι πρόκειται για τα υψηλότερα μεγέθη παγκοσμίως για περιοχή που δεν αποτελεί εμπόλεμη ζώνη. Ο μη κυβερνητικός οργανισμός Citizen Council for Public Safety and Criminal Justice του Μεξικό που διεξάγει έρευνες για το οργανωμένο έγκλημα, αναφέρει πως η πόλη Σαν Πέδρο Σούλα της Ονδούρας κρατά σταθερά τα πρωτεία από το 2011 έως σήμερα, καθώς πρόκειται για σημαντικό σταθμό των Μεξικάνων διακινητών ναρκωτικών.
«Ο ίδιος ο Σατανάς μένει εδώ στο Σαν Πέδρο. Οι άνθρωποι εδώ σκοτώνονται σαν να μην είναι τίποτα περισσότερο από κοτόπουλα» τονίζει ο Λούκας, εργάτης σε γραφείο τελετών της πόλης, σε ανταποκριτή της εφημερίδας The Guardian. Η εποχή όπου οι άνθρωποι πέθαιναν από φυσικά αίτια μοιάζει πλέον τόσο μακρινή για τον Λούκας και τους κατοίκους της πόλης Σαν Πιέδρο Σούλα. «Αυτό είναι πια σπάνιο. Βλέπουμε συχνά ανθρώπους με 6 ή και 10 τρύπες από σφαίρες στο σώμα και σώματα διαμελισμένα ή αποκεφαλισμένα».
Η βία έκανε την εμφάνισή της στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και από τότε αυξάνεται σταθερά. Κύρια αιτία είναι η επιλογή της Ονδούρας από τους εμπόρους ναρκωτικών της Νότιας Αμερικής ως βασική οδός μεταφοράς του εμπορεύματος προς τις ΗΠΑ. Περίπου το 80% της κοκαϊνης με παραλήπτες στις ΗΠΑ, περνά μέσα από την Ονδούρα, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εσωτερικών. Αν σε αυτόν τον παράγοντα προσθέσουμε την εύθραυστη πολιτική κατάσταση της χώρας, την μεγάλη διείσδυση του οργανωμένου εγκλήματος παντού, τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς, την ατιμωρησία και την φτώχεια, τότε δεν είναι να απορεί κανείς για το πώς κατέληξε το Σαν Πέδρο Σούλα σε αυτή την κατάσταση που σαφώς δεν είναι μοναδική. Η πρωτεύουσα της Ονδούρας κατέχει την 4 θέση στην λίστα με τις πιο επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Βίας του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Ονδούρας, σε όλη αυτή την χώρα της Κεντρικής Αμερικής των 7,5 εκατομμύριων κατοίκων, δολοφονούνται σε ετήσια βάση 86 κάτοικοι ανά 100.000 (στην Βενεζουέλα ο σχετικός δείκτης είναι 56, στις ΗΠΑ 5 και στην Βρετανία 1).
Η εκτός ελέγχου βία και η απουσία δικαιοσύνης έχει αναγκάσει τους ανθρώπους εκεί να πάρουν το νόμο στα χέρια τους. «Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν που να απευθυνθούν για προστασία τότε η πρώτη σκέψη που έρχεται είναι η εξής: Που θα βρω μεγαλύτερο όπλο;» υπογραμμίζει μέλος της Citizen Council for Public Safety and Criminal Justice. Όσοι δεν αντέχουν άλλο αυτή την κατάσταση που είναι και οι περισσότεροι, προσπαθούν να φύγουν μακριά από την χώρα. Πρώτη επιλογή το Μεξικό, οι ΗΠΑ ή και πιο μακριά.
«Πονοκέφαλος» για τις ΗΠΑ
Η περίπτωση της Ονδούρα προκαλεί «οξείς πονοκεφάλους» στην αμερικανική κυβέρνηση από πολλές σκοπιές. Τόσο από την πλευρά των ναρκωτικών που οδηγούνται μέσω Ονδούρας στις ΗΠΑ, όσο και από τους παράνομους μετανάστες που προσπαθούν να μπουν στην χώρα για να ζητήσουν άσυλο. Ο αυξημένος κατά δεκάδες χιλιάδες αριθμός ασυνόδευτων παιδιών και παιδιών με τους γονείς τους από την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και την Γουατεμάλα που πέρασαν το περασμένο καλοκαίρι τα νοτιοδυτικά σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, οδήγησε την κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα στην υιοθέτηση μιας αυστηρότερης πολιτικής για τους μετανάστες από αυτές τις χώρες προκειμένου να αναχαιτιστεί το ολοένα αυξανόμενο ρεύμα ανθρώπων που ζητά άσυλο. Για πρώτη φορά από το 2009, λοιπόν, οι οικογένειες με παιδιά από τις παραπάνω τρεις χώρες παραμένουν σε κέντρα κράτησης.
Λατινική Αμερική και εγκληματικότητα πάνε πακέτο
Περισσότερο από το 80% των 50 πιο επικίνδυνων πόλεων στον κόσμο βρίσκεται στην Λατινική Αμερική. Και οι αιτίες δεν διαφοροποιούνται ιδιαίτερα από την περίπτωση του Σαν Πέδρο Σούλα. Η «χρυσή τριάδα», λοιπόν, διαμορφώνεται ως εξής κατά την μεξικανική δεξαμενή σκέψης CCPSCJ : Πίσω από το Σαν Πέδρο βρίσκεται το Καράκας (Βενεζουέλα) με 134 φόνους ανά 100.000 κατοίκους και ακολουθεί το Ακαπούλκο ( Μεξικό) με 113 φόνους ανά 100.000 κατοίκους. Σε επίπεδο κρατών, η Βραζιλία είναι η χώρα με τις περισσότερες βίαιες πόλεις (16) και ακολουθεί το Μεξικό (9), η Κολομβία (6), η Βενεζουέλα (5) και οι ΗΠΑ (4). Αυτό που είναι άξιο λόγου, όσον αφορά τις ΗΠΑ, είναι ότι στις τέσσερις δικές της φονικές πόλεις περιλαμβάνονται το Ντιτρόιτ, η Νέα Ορλεάνη, η Βαλτιμόρη και το Σεντ Λούις. Ειδικά για το Ντιτρόιτ να υπενθυμίσουμε ότι κάποτε ήταν η Μέκκα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Η κρίση των «Τριών Μεγάλων» (General Motors, Chrysler, Ford) και η απόφαση για την ριζική αναδιάρθρωσή τους στα τέλη της δεκαετίας του 2000 μετέτρεψε το Ντιτρόιτ στην σημερινή πόλη-φάντασμα-κέντρο εγκληματικότητας όπου κάθε χρόνο 47 άνθρωποι ανά 100.000 αναχωρούν βίαια για τον άλλο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου